تأثیر یک برنامه ی تمرین درمانی بر دامنه ی حرکتی مفاصل، آمادگی هوازی و اضطراب بیماران هموفیلی نوع a

مقدمه: هدف از انجام این تحقیق، بررسی تأثیر یک برنامه ی تمرین درمانی بر دامنه ی حرکتی مفاصل، آمادگی هوازی و اضطراب بیماران مبتلا به هموفیلی نوع a بود. روش ها: نمونه ی مورد استفاده در این تحقیق شامل 20 مرد مبتلا به هموفیلی نوع a بود. پس از پر کردن فرم رضایت نامه توسط آزمودنی ها، از آن ها طی یک هفته آزمون های اولیه به عمل آمد. سپس آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. نمونه ها در گروه تجربی در برنامه ی تمرینی منتخب به مدت 8 هفته، هفته ای 3 جلسه شرکت نمودند. پس از مداخله تمامی آزمون های مورد استفاده در پیش آزمون از دو گروه به عمل آمد. از آزمون های paired-t و کوواریانس جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان 07/8 ± 55/22 سال، میانگین قد آن ها 42/12 ± 17/172 سانتی متر و میانگین وزن آن ها 14/21 ± 88/60 کیلوگرم بود. نتایج بهبود معنی داری را در دامنه ی حرکتی مفاصل (مچ پا، زانو، ران، شانه و آرنج)، آمادگی هوازی و اضطراب در گروه تجربی پس از مشارکت در برنامه ی تمرین درمانی منتخب نشان داد (05/0 > p). همچنین مقادیر بین گروهی تفاوت معنی داری را در دامنه ی حرکتی، آمادگی هوازی و اضطراب بین گروه های تجربی و شاهد پس از پایان دوره ی تمرین درمانی نشان داد (05/0 > p). نتیجه گیری: تمرینات بدنی می توانند باعث ارتقای عوامل جسمانی و روانی بیماران مبتلا به هموفیلی گردد. بنابراین این تمرینات باید با وسعت بیشتری به عنوان جزئی از فرایند درمان بیماران هموفیلی مورد توجه قرار گیرند.